Cesarstwo Niemieckie pod
koniec 1911 roku utworzyło lotniczą stację badawczą Marynarki
Wojennej, rok później powstał dywizjon morski. Po odzyskaniu
niepodległości Polacy zajęli tereny jednostki, 10 lutego 1920
roku. Baza składała się z koszar, pola wzlotów, hangarów, basenu
dla wodnopłatowców i drogi do ich przetaczania. W lipcu tego samego
roku w Pucku zorganizowana została Baza Lotnictwa Morskiego, którą
dowodził kpt. Wiktoryn Kaczyński. Lotnicy zakupili sprzęt,
samoloty typu: FF.33, FF.49, F4, Hansa Brandeburg NW, Sablatning
Sf-5. Departament Spraw Morskich pochwalić się mógł także
zakupem włoskich FBA S-4 i Nieuport Macchi M 9. Te ostatnie
dostarczono droga morską do Gdańska na pokładzie statku Rosa Alba,
latem 1921 roku.
W sierpniu przewieziono
samoloty do Pucka, ale z braku personelu technicznego na złożenie i
pierwsze testy musiały poczekać do czerwca 1922 roku, kiedy to
przybył personel z Włoch i rozpoczęto montaż maszyn. Co ciekawe
po tak długim okresie magazynowania, wszystkie FBA S-4 nie nadawały
się już do użycia i zostały skasowane. Natomiast Nieuport M 9
dopuszczono warunkowo do eksploatacji, ale zabroniono na nich
„gwałtownych ewolucji”. Samoloty służyły do 1926 roku.
W
listopadzie 1921 Baza Lotnictwa Morskiego i Szkoła Lotników
Morskich przekształcone zostały w jednostkęnoszącą
nazwę Lotnictwo Morskie i podporządkowaną Dowództwu Obrony
Wybrzeża z siedzibą w Pucku. 15 maja 1922 Lotnictwo Morskie
podporządkowane zostało dowódcy
2 Pułku Lotniczego w krakowie
Detaszowany Dywizjon Lotniczo-Wywiadowczy z bazą w Pucku. 15
sierpnia 1922 w czasie obchodów rocznicy „Cudu nad Wisłą”
doszło
do tragicznej katastrofy
w
wyniku której zginęło 8 osób, a wielu było rannych. W połowie
1923 pododdział przemianowany został na Morski Dywizjon Lotniczy,
który pod względem personalnym i zaopatrzenia w sprzęt podlegał
szefowi Departamentu IV Żeglugi Powietrznej - Ministerstwa Spraw
Wojennych, a pod względem taktycznym i wyszkolenia dowódcy Floty. 6
października 1923 podczas lotu nad Zatoką
Pucką kadłub
jednego z testowanych samolotów Nieuport Macchi M 9 przełamał się
na pół i spadł do morza. W wyniku tej katastrofy zginęła załoga:
kpt. obs. Wiktor Karczewski
i
por. pil. Ludwik Patalas.
Kapitan
Wiktor Karczewski
Kapitan
obserwator, Wiktor Adam Karczewski urodził się w Chełmcach 17
listopada 1895 roku. Uczęszczał do szkoły rolniczej w Szamotułach.
16 czerwca 1915 roku został powołany do służby w armii
niemieckiej i przydzielony do 2 Batalionu Saperów w Szczecinie. W
listopadzie trafił na front zachodni, do 248 Kompanii saperów. Na
przełomie 1917 i 1918 został przydzelony do lotnictwa niemieckiego,
gdzie do końca działań wojennych przechodził szkolenia w Hable,
Toruniu i Asch, jako obserwator lotniczy.
Do
Polski powrócił w 1918 roku. 5 stycznia 1919 przyjęty został do
Armii
Wielkopolskiej.
Po miesięcznej służbie w piechocie został przeniesiony do
lotnictwa i 17 lutego przydzielony do 1
Eskadry Wielkopolskiej.
W marcu wyruszył na front w okolice Przemyśla.
27
listopada 1919 został zestrzelony i zmuszony do lądowania na
terenie opanowanym przez Rosjan. Po wymontowaniu karabinu
ostrzeliwując się nim dotarł do polskich pozycji. Jakby tego było
mało zorganizowano patrol w celu odzyskania samolotu, niestety
samolot był zniszczony. Patrol wymontował silnik i
przetransportował go na stroną polską. 15 grudnia po raz drugi
kaptan Karczewski zmuszony został do lądowania na terytorium wroga.
Udało mu się jednak uciec i ponownie przedrzeć do polskich
pozycji. Kosztowało go to odmrożenie i amputację palców u nóg.
Za odwagę i nieustępliwość w walce z bolszewikami został
odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti
Militari.
1
września 1922 roku
przeniesiony
został z 1
do
3 Pułku Lotniczego
w
Poznaniu
z
równoczesnym przydziałem do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów
Lotniczych w Toruniu w charakterze wykładowcy. W 1923
roku pełnił
służbę w Morskim Dywizjonie Lotniczym
w
Pucku. Zginął testując samolot Nieuport Macchi M 9, 6
października 1923 w Pucku.
Lata
służby
6 czerwca 1915-1923
Jednostki:
12 Eskadra Wywiadowcza, 1 Pułk Lotniczy, 3 Pułk Lotniczy, Morski
Dywizjon Lotniczych
Walczył
w I wojnie Światowej i w wojnie polsko-bolszewickiej
Grób
kapitana Wiktora Karczewskiego znajduje się w Chełmcach
Źródła:
M.
Romeyko, Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Warszawa
1933.
J.
Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
Dziennik
personalny M.S.Wojsk. Nr 28 z 19.08.1922 r. , s. 330.
A.
Morgała, Samoloty w polskim lotnictwie morskim, Warszawa 1985, tom
27.
Opracował: Bartłomiej Grabowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz