Obok politycznego podziału Kruszwicy między poszczególne krajowe partie warto zwrócić uwagę na to co działo się w obszarze kultury.
Kruszwiczanie bardzo chętnie uczestniczyli po okresie zaborów w dopiero rozkwitającym życiu kulturalnym.
W samej Kruszwicy działało wiele organizacji wiejskich ( o czym w mniejszych publikacjach książkowych informował Henryk Łada) i miejskich spośród, których wymienić można choćby Nadgoplańskie Towarzystwo Śpiewu. Nie była to wcale mała organizacja bowiem liczyła około 60 członków, a jednym z ważniejszych momentów jej istnienia był urządzony w 1929 roku „Wieczór Pieśni Ludowej”. W samej Kruszwicy w półtora roku później odbył się zjazd XIX Okręgu Wielkopolskiego Związku Kół Śpiewaczych z Poznania, połączony ze „Świętem Pieśni”. W zjeździe brały udział liczne chóry kujawskie „Halka” Mątwy, „Moniuszko” Sławsko W,. czy „Lutnia” z Jaksic.
Do roku 1931 istniało także w Kruszwicy Nadgoplańskie Towarzystwo Upiększania Miasta Kruszwica, powstałe w lipcu 1920 jako organizacja przekształcona z Verschonerungs-Verein. Za swój obowiązek organizacja wyznaczyła sobie opiekę plantów i parku miejskiego, dbało także o estetyczny wygląd podnóża Mysiej Wieży. Co ciekawe zwracało również uwagę na wygląd wystaw sklepowych czy reklam domagając się od właścicieli zachowania określonej estetyki. W 1931 roku organizacja przestała istnieć.
Osobnymi ośrodkami wiodącymi kruszwicką kulturę były kruszwicka Biblioteka Miejska oraz kino „Ziemowit”. W samym kinie wystawiane były sztuki teatralne przez m.in. Teatr Popularny z Bydgoszczy i Warszawską Operę Objazdową.
Zwieńczeniem Kruszwicy jako kolebki państwa polskiego miało być muzeum, którego szansę Kruszwica traciła dwukrotnie. Najpierw w latach 30-tych, a następnie w okresie PRL. W 1936 roku bowiem uchwałą Magistratu postanowiono założyć Muzeum Regionalne do którego eksponaty miało zgromadzić Kółko Włościańskie. Na kilka miesięcy przed wybuchem II wojny światowej Rada Miejska podjęła uchwałę o sfinansowaniu sprawy zorganizowania Muzeum Regionalnego.
Opracowanie na podstawie Monografii Kruszwickiej napisał: Przemysław Bohonos
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz