Kruszwicki relikwiarz
pochodzi
tak naprawdę z Włocławka.
Dzieło
sztuki powstało
w 2. ćwierci XII wieku, przypuszczalnie w Szwabii, wiązane
jest
z warsztatem w Zwiefalten. Obiekt w kształcie prostokątnej, niskiej
skrzyneczki na czterech nóżkach, wykonany z drewna dębowego
pokrytego blachą miedzianą dekorowaną emalią żłobkową
(niebieską, jasnoniebieską, białą i zieloną), grawerowaniem i
złoceniem. Wieko relikwiarza zdobi scena Wniebowstąpienia, dwa boki
dłuższe i jeden krótszy zawierają popiersia dziesięciu Apostołów
w arkadach. Prawy bok ma szybkę szklaną umożliwiającą oglądanie
relikwii, które umieszczone były w szklanej ampułce.
Według
mylnej hipotezy naukowej z XIX wieku miał pochodzić z katedry w
Kruszwicy. Do połowy XIX wieku zabytek znajdował się w skarbcu
katedralnym we Włocławku. Kapituła katedry podarowała relikwiarz
profesorowi Kazimierzowi Stronczyńskiemu, który przekazał go
znanemu kolekcjonerowi Józefowi
Rusieckiemi. Do Muzeum Narodowego w Krakowie zabytek trafił w 1909
roku, jako dar z kolekcji Stanisława Ursyn Rusieckiego, syna Józefa.
Źródło:
http://katalog.muzeum.krakow.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz