Jednym z najstarszych
stowarzyszeń na Kujawach jest niewątpliwie założone 16 kwietnia
1893 r. w Kruszwicy Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół
Nadgoplański”. W roku 2017 Sokolstwo Polskie obchodzi 150. lecie,
śmiało więc można rzec, że jest najstarszą polską organizacją
sportową i patriotyczno-wychowawczą zarazem.
Towarzystwo Gimnastyczne
„Sokół” powstało w 1862 r. w Czechach, zaś w Polsce zostało
założone w 1867 r. we Lwowie. Rozpowszechniło się na wszystkich
ziemiach polskich pod zaborami, a także na emigracji w Niemczech,
USA, Francji i Wielkiej Brytanii oraz innych krajach. Sokolstwo
polskie miało i ma na celu rozwój tężyzny fizycznej,
popularyzację masowego sportu, szczególnie gimnastyki zgodnie z
hasłem „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Do 1939 r. sokolstwo
rozwinęło większość dyscyplin sportowych. Sokoli walczyli o
niepodległość Polski, w latach 1913-1921 zorganizowali Sokole
Drużyny Polowe, które walczyły w Legionach Polskich i innych
formach Wojska Polskiego, szczególnie „Błękitnej Armii” gen.
Józefa Hallera.
Sokolstwo wychowało
młode kadry wojska, policji i administracji II Rzeczypospolitej. W
okresie międzywojennym sokolstwo polskie rozwinęło masowy sport,
przysposobienie wojskowe oraz swoje idee patriotyczno-wychowawcze. W
latach II wojny światowej sokoli wzięli czynny udział w walkach o
wolność. Wielu z nich zginęło na frontach, bądź zostało
zamordowanych przez reżym hitlerowski i komunistyczny. Do 1988 r.
komuniści nie pozwolili na działalność sokolstwa. Działaczy
szykanował komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa, wielu przywódców
„Sokoła” zostało uwięzionych w komunistycznych więzieniach. W
latach 1939-1988 sokolstwo polskie w kraju przeszło do konspiracji.
Natomiast jawnie działało w USA, Francji i Wielkiej Brytanii.
Dzięki solidarnościowym przemianom w 1989 r. w Polsce i Europie
oraz demokratyzacji kraju ponownie zaczęły rejestrować Gniazda
Sokole. W 1900 r. wznowił działalność Związek Towarzystw
Gimnastycznych „Sokół” w Polsce. Sokolstwo zajmowało się
pracą wychowawczo-patriotyczną. Rozwojem sportu i rekreacją wśród
dzieci i młodzieży. Członkami honorowymi ZTG „Sokół” byli od
1991 r. Prymas Polski ks. Józef Kardynał Glemp, a od 1997 r. Ojciec
Święty Jan Paweł II.
Zarząd Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół Nadgoplański" dwudziestolecie międzywojenne
Kruszwicki „Sokół”
nosi nazwę: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” Nadgoplański
Kruszwica, prezesem był Dariusz Witczak – burmistrz Kruszwicy,
zastąpił go na stanowsiku Krzysztof Paczkowski, obecny prezes
kruszwickich sokolników. Towarzystwo Gimnastyczne w Kruszwicy
powstało 16.04.1893 r., ostatnia rejestracja gniazda odbyła się
19.02.1990 r., do krajowego rejestru sądowego wpisany 5.10.2001 r. W
2003 r. gniazdo liczyło 11 druhów,1 druhnę i 10 sokoląt, czyli 32
członków.
W skład pierwszego
zarządu weszli: prezes – Jan Kozłowski, z-ca prezesa – Walenty
Hartwich, sekretarz – Kazimierz Kerber, skarbnik – Bolesław
Dankowski, bibliotekarz – Roman Sępowski i naczelnik –
Franciszek Drozdowski. Współzałożycielami gniazda byli również:
Jan Białecki, Józef Gregorowicz, Walenty Grześkowiak, Władysław
Heinricht, Józef Jańczak, Albin Knoll, Tomasz Rojewski i Stanisław
Weinert.
Sokolnictwo kruszwickie
oferowało spory zakres ćwiczeń gimnastycznych: szermierka, jazda
na rowerach i koniach, wiosłowanie i strzelanie do tarczy. Członkiem
organizacji mógł zostać każdy, „nieposzlakowanej czci, po
ukończeniu 18 lat”. Statut dzielił członków na czynnych,
nieczynnych i honorowych. Miesięczna składka członkowska wynosiła
dla członka 15 fenygów, a dla nieczynnych 30 fenygów.
W sierpniu 1898 r. odbył
się w Kruszwicy zlot sokoli. W zlocie, obok miejscowego gniazda,
wzięły także udział towarzystwa gimnastyczne z Mogilna, Strzelna,
Gniezna, Witkowa i Inowrocławia. Uczestniczyło około 60 sokołów.
W programie były: pokazy gimnastyczne, przejażdżka po jeziorze
Gople, przedstawienie amatorskie, pt. „Bilecik miłosny” i zabawa
taneczna. W tym samym roku organizacja sokoła skupiła 31 członków.
Skład społeczny członków przedstawiał się następująco: 1
urzędnik leśny, 2 kupców, 3 urzędników wiejskich, 1 drobny
przemysłowiec i 24 rzemieślników. „Sokół Nadgoplański” był
więc w 77 procentach organizacją rzemieślnicza.
Sokół był uważana w
tym czasie za organizacje polityczną. W 1900 r. sąd skazał
ówczesnego prezesa, Stanisława Bednarskiego na 50 marek grzywny za
to, że zwoływał posiedzenie i przyjmował nowych członków bez
powiadomienia o tym policji pruskiej. W pięć lat później
niemiecki burmistrz miasta Kruszwicy zabronił uczestniczyć w
przedstawieniach amatorskich kobietom i dzieciom.
Prezesem w 1900 r. był
Stanisław Bednarski, z-ca prezesa – Władysław Heinricht,
sekretarzem – Wilchelm Weinert, naczelnikiem i skarbnikiem –
Bronisław Janowski i bibliotekarz – Władysław Kaczmarek. W
następnym roku wskutek pruskiej represji funkcja prezesa nie została
obsadzona, a liczba członków organizacji znacznie zmalała i
wynosiła 17 osób.
Sokolnicy nadgoplańscy
zajmowali się także działalnością kulturalną. Polegała ona na
organizowaniu wieczornic narodowych i przedstawień amatorskich,
którym towarzyszyły pokazy gimnastyczne. Oto niektóre tytuły
sztuk teatralnych: „Kiliński”, „Miodowe miesiące”,
„Farblarze”, „Zagroda Sobkowa”, „Ciocia Femcia”, „Ogniem
i Mieczem”. W 1904 r. istniał w ramach towarzystwa oddział
kolarzy, liczący około 20 osób.
Przemarsz "Sokoła Nadgoplańskiego" w Kruszwicy - 1939 r. Naczelnik Edmund Borałkiewicz, prezes Alfons Bożejewicz, Adam Grześkowiak, Józef Mróz
W latach 1903-1906
funkcje prezesa pełnił dr Michał Laskowski. W 1906 r. na czele
„Sokoła Nadgoplańskiego” stali: prezes – Walerian Raszewski,
z-ca prezesa – Michał Lemański, sekretarz – Wincenty Radtke,
skarbnik – Roman Majewski, bibliotekarz – Józef Kasprzak oraz
ławnicy – Feliks Buza i Władysław Heinricht. W tym czasie
towarzystwo zrzeszało 31 członków, a w roku 1907 – 28 członków.
Na początku lipca 1908 r. podczas popisów gimnastycznych i zabawy
letniej wprowadzono loterie fantowe i gry towarzyskie. Fundatorami
nagród fantowych byli polscy kupcy.
W 1909 r. do Towarzystwa
Gimnastycznego „Sokół Nadgoplański” należało tylko 10
członków czynnych i 20 nieczynnych. Skład zarządu składał się
z” prezesa – Walerian Raszewski, sekretarza – Jan Białecki,
skarbnika – Michał Lemański oraz członków rady – Ignacy
Rojewski i August Grzędziela. Naczelnikiem był Kazimierz
Kościanowski, a podnaczelnikiem – Franciszek Nowicki, który
później został naczelnikiem.
Pierwsza wojna światowa
przerzedziła załogę sokolą w Kruszwicy. Pod koniec 1918 r.
chłopcy wracali z frontu, często w mundurach i pełnym uzbrojeniu i
wstępowali do tworzących się polskich pododdziałów walczących w
Powstaniu Wielkopolskim.
Po latach „Dziennik
Kujawski” pisał” „(...), kiedy to zabrzmiał złoty róg, a
wszystko spieszyło w szeregi tworzących się bojowników „za
wolność waszą i naszą” drużyna sokola nawet już wiekiem
podeszła, pierwsza stanęła do walki z odwiecznym wrogiem pruskim,
pierwsza też pod swym naczelnikiem p. Franciszkiem Nowickim stanęła
do walk o oswobodzenie Kruszwicy, a później i Inowrocławia”.
W latach 1919-1920 na
czele Towarzystwa gimnastycznego „Sokół Nadgoplański” stał
prezes – Roman Majewski – mistrz piekarski, a potem prezes Michał
Stankiewicz. W 1919 r. urządzono „Wieczór Kilińskiego”, w 1921
r. zorganizowano przedstawienia amatorskie pt. „Tajemnica starego
miasta” i „Werbel domowy - obrazek miejski” oraz ćwiczenia
wolne sokołów. 3 maja 1922 r. urządzono wieczornicę w programie
której były śpiewy, odczyt, pokazy gimnastyczne i przedstawienie
pt. „Trafiła kosa na kamień”. Wspomniane wyżej imprezy
odbywały się w Hotelu „Gopło” Stanisława Daleszyńskiego.
Od 1922 do 1929 r.
funkcje prezesa Towarzystwa pełnił Tadeusz Karłowski, a sekretarza
– Adam Kędzierski. W 1923 r. w związku z 30 rocznicą założenia
gniazda sokolego, prasa kujawska pisała: „Sokolstwo polskie ma
ważne zadanie w obronie kraju. Jest ono szkołą przedstępną
naszej armii, przysparzającą jej zdrowego fizycznie i duchowo
żołnierza. Sokół nasz obecny z służbową karnością czując
patriotyczne rozumując interes państwowy, nie zawiedzie jako
żołnierz zaufania narodu do armii naszej”.
Celem zorganizowania
uroczystości jubileuszowych powołano Komitet Obchodów 30 lecia
„Sokoła Nadgoplańskiego” z burmistrzem Józefem Rosińskim i
komisarzem obwodowym Juliuszem Czosnowskim na czele. Uroczystości
rocznicowe odbyły się 19 sierpnia 1923 r. i połączone były ze
zlotem okręgowym „Sokoła”. W kościele pokatedralnym poświęcono
sztandar „Sokoła Nadgoplańskiego”. Chrzestnymi sztandaru byli:
ówczesny premier rządu RP, Wincenty Witos, z prezesową Karłowską
z Kruszwicy i Juliusz trzciński z Ostrowa nad Gopłem z burmistrzową
Rosińską z Kruszwicy.
Podczas uroczystego
posiedzenia prezes Okręgu kujawskiego „Sokoła”, Maksymilian
Gruszczyński z Inowrocławia, mówił o znaczeniu i dalszych celach
Sokolstwa Polskiego, a sekretarz miejscowego gniazda, Adam
Kędzierski, odczytał sprawozdanie z 30-letniej działalności
gniazda. Na tym samym spotkaniu Maksymilian Gruszczyński otrzymał
dyplom prezesa honorowego, a zasłużonym działaczom towarzystwa:
Tomaszowi Rojewskiemu, Albinowi Knollowi i Walentemu Grześkowiakowi
wręczono dyplomy członków honorowych. Potem odbyły się popisy
gimnastyczne drużyn męskich i żeńskich. Zlot jubileuszowy, w
którym brało udział 17 gniazd, zakończyła zabawa taneczna.
Według urzędowego
sprawozdania w 1924 r. „Sokół Nadgoplański” zrzeszał 25
członków. Zebrania i lekcje gimnastyczne odbywały się się w sali
Stanisława Daleszyńskiego, gdyż organizacja nie posiadała
własnego lokalu i boiska sportowego.
„Polsko, dla Ciebie
nasz trud i poświęcenie” - hasło przewodnie TG „Sokół”
Kruszwica 1934 r.
W 1928 r. prezesem
sokolim był tadeusz Karłowski, w marcu 1929 r. obrano nowego
prezesa – Hilary Fedkowicz, zastępował go Walenty Grześkowiak,
sekretarzem został Marian Tymkowski, z-ca sekretarza – Józef
Wesołowski, skarbnik – Chmielewski, gospodarz i bibliotekarz –
Dionizy Wojtaszek i naczelnik – Zygmunt Andryszak. Okres prezesury
nowo wybranego przewodniczącego trwał do 1934 r. W tym czasie
zarząd sokoli się zmieniał. Każdego roku Rada Miejska w Kruszwicy
przyznawała organizacji sokolej subwencje. Wynosiła ona około 200
zł i przeznaczona była na działalność sportową. TG organizowało
występy teatralne, a także zawody sportowe tj. strzeleckie w 1931
r. o nagrodę Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół nadgoplański”.
W 1933 r. Sokół w Kruszwicy obchodził swoje 40-lecie i z tej
okazji odbyły się zawody, capstrzyk, defilada i uroczyste
posiedzenie członków gniazda i zaproszonych gości. W tym czasie
gniazdo liczyło 40 członków.
Na przełomie lat
1933/1934 z funkcji prezesa zrezygnował Hilary Fedkowicz. Nowym
prezesem został Tadeusz Gościniak, gniazdo zrzeszało wówczas 92
członków. Gościniak prezesował do 1938 r.
W styczniu 1939 r.
wybrano nowy i ostatni przed II wojną światową zarząd gniazda
„Sokoła Nadgoplańskiego”. Prezesem został Alfons Bożejewicz,
wiceprezesem – Hilary Fedkowicz, sekretarzem – Adam Grześkowiak,
skarbnikiem – Tadeusz Gościniak oraz 8 członków zarządu. Do
władz weszli ludzi młodzi mający wnieść większą aktywność w
„Sokole”. Na 12 marca omawianego roku przygotowano przedstawienie
pt. „Ku Ojczyźnie”. W zawodach o mistrzostwo drużynowe miasta
Kruszwicy w tenisie stołowym na rok 1939 drużyna „Sokoła
Nadgoplańskiego” po raz drugi zdobyła I miejsce przed szkołą
Dokształcającą i drużyną harcerską. Ostatni publiczny występ
TG „Sokół Nadgoplański” odbył się 2 lipca 1939 r. W tym dniu
cała organizacja wymaszerowała z miasta przy dźwiękach orkiestry
na „Letnisko” nad Gopłem, gdzie odbył się koncert, popisy
gimnastyczne i występy artystyczne, a na zakończenie odbyła się
zabawa taneczna.
Komitet organizacyjny reaktywujący działalność Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół Nadgoplański" w Kruszwicy. Stoją od lewej: druh Witold Kowalewski, Henryk Łada i Henryk Zajączkowski. Siedzą od lewej: druh Ryszard Zalewski, Dariusz Witczak, Stanisław Kawczyński.
Dnia 30 lipca 1993 r.
mieszkańcy podjęli się reaktywacji „Sokoła Nadgoplańskiego”.
Minęło 100 lat od daty powstania stowarzyszenia kruszwickiego. W
skład zarządu weszło wówczas 7 członków: Henryk Łada, Witold
Kowalewski, Dariusz Witczak, Ryszard Zalewski, Stanisław Kawczyński,
Henryk Zajączkowski oraz Jerzy Stanny. W grudniu tego roku dołączyli
do organizacji: Leon Grzybowski, Andrzej Bogucki, Władysław
Śmiłowski, Kazimierz Somiński, Adam Grześkowiak, Lidia Pietrzak,
Elżbieta Borzyszkowska, Jadwiga Mikołajczak, Kajetan Kędziora,
Wiesław Szymański, Andrzej Kaczmarek, Bogumił Pronobis, Lech
Sobecki, Tadeusz Gawrysiak, Henryk Kopeć, Henryk Zajączkowski,
Witold Kowalewski, Mirosława Micek, Stanisław Kawczyński oraz
Krzysztof Paczkowski obecny prezes.
Dnia 7 lutego 2017 r.
przypada rocznica Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Sejm
uczci 150. rocznicę powstania towarzystwa. Narodowy Bank Polski z
tej okazji wyemitował okolicznościowe monety – 20 tys sztuk, o
nominale 20 złotych, a 10 lutego do obiegu wpuścił banknot o
nominale 500 złotych. Prezentacja monety odbyła się 1 lutego w
Rzeszowie.
Obchody zapowiadają się
niezwykle uroczyście, program obchodów przewiduje uchwałę
okolicznościową Sejmu i Senatu, okolicznościową wystawę,
konferencję naukową na Uniwersytecie Jagielońskim, a także zlot
Polowych Drużyn Sokolich i pielgrzymkę Sokolstwa Polskiego na jasną
Górę. 150 lat „Sokoła” druhowie świętować będą pod hasłem
„Czołem Ojczyźnie Szponem Wrogowi!”
Na 20 kwietnia 2017 r.
zaplanowano ceremonie odznaczeń najbardziej zasłużonych działaczy
sokolich. Wręczenia orderów i odznaczeń dokona Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.
Opracowanie
Bartłomiej Grabowski, źródła:
- 100 Lat Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Nadgoplański w Kruszwicy, oprac. H. Łada, D. Witczak, Inowrocław 1993; fot. z książki - druhowie kruszwiccy;
- A. Bogucki, Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce 1998-2002, Bydgoszcz 2005;
- A. Bogucki, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” na Pomorzu 1893-1939, Bydgoszcz 1997;
- 125 lat Sokolstwa Polskiego 1867-1992, Warszawa-Inowrocław 1992;
- Fot. sokołów z lat 30-tych, archiwum rodzinne p. P. Gościniak, na zdjęciu pierwszy od prawej w garniturze ojciec Leon Gościniak. trzeci z opaską na ramieniu wujek Tadeusz Gościniak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz