Rusinowo
– dawniej Rusinów,
wieś
rolnicza, położone
na
południe-wschód od Kruszwicy, na wschodnim wybrzeżu Gopła,
graniczy z Kickiem i Gocanowem. Powiat
inowrocławski, gmina Kruszwica, województwo kujawsko-pomorskie. W
r. 1381 pojawia
się w dokumentach
Jakusz z Rusinowa, później Rusinowscy; „z tych posiadał tu Erazm
ok. r. 1560 2 łany kmiece i 5 zagrodników”.1
W
czasach zaborów Rusinowo wcielone zostało do obszaru zaboru
pruskiego. Między 1975-1998 r. miejscowość należała
administracyjnie do województwa bydgoskiego. Wieś liczy 117
mieszkańców. Jest 36,2
co do wielkości miejscowością gminy Kruszwica. Na terenie wsi
działa Ochotnicza Straż Pożarna. We wsi nie brakuje również
Szkoły Podstawowej. Na terenie wsi znajduje się XIX wieczny
cmentarz ewangelicki, którym opiekuje się Nadgoplańskie
Towarzystwo Historyczne. We
wsi działa kuźnia, zauważyć się da również obiekty, które
służyły dawniej za stajnie, dziś przerobione na domostwa lub
obiekty gospodarcze.
Dwunastego
października 2013
r.
Ochotnicza Straż Pożarna w
Rusinowie
obchodziła 90-lecie istnienia. Uroczystość rozpoczęła Msza
Święta, następnie dowódca uroczystości – Mirosław Kiciński
złożył meldunek Prezesowi Zarządu, rozpoczynając tym samym
oficjalną część uroczystości.
Na uroczystości obecni byli: Prezes Zarządu Wojewódzkiego OSP RP
w Toruniu – druh Zdzisław Dąbrowski, Prezes Zarządu Powiatowego OSP RP w Inowrocławiu- druh Roman Zieliński, Prezes Zarządu Gminnego OSP RP w Kruszwicy – druh Marek Rimer, Komendant Gminny OSP w Kruszwicy – druh Jacek Kaczmarek, Zastępca Komendanta Powiatowego PSP w Inowrocławiu – bryg. Rafał Wesołek, Wicemarszałek województwa kujawsko-pomorskiego- Dariusz Kurzawa, Burmistrz Kruszwicy – Dariusz Witczak, Zastępca Burmistrza Kruszwicy – Mikołaj Bogdanowicz, Przewodniczący Rady Miejskiej w Kruszwicy – Grzegorz Stanny, Przewodniczący komisji Rewizyjnej Zarządu Gminnego OSP w Kruszwicy – druh Mieczysław Musiałowski, Sołtys Sołectwa Rusinowo – Magdalena Pogorzały, Sołtys Sołectwa Gocanowo – Błażej Dembski, Dyrektor SP w Rusinowie – Anna Wiśniewska, Dyrektor CKIS „Ziemowit” – Agnieszka Chrząszcz, członek honorowy jednostki – Tadeusz Gawrysiak, ksiądz proboszcz Parafii Chełmce – ks. Bronisław Haniewicz, sympatyk jednostki – ks. Remigiusz Malewicz oraz jednostki OSP z terenu Gminy Kruszwica.
Po
wyjeździe niemieckiego właściciela wsi Rusinowo do Berlina, na
początku XX w. przekazano
dwór na potrzeby szkoły, która dotychczas istniała w Tarnówku.
Obie
szkoły przez pewien czas działały równocześnie. Szkołę w
Tarnówku zamknięto w
1931 r., odtąd wszystkie dzieci uczyły się w szkole w Rusinowie.
W
okresie II wojny światowej do nauki w szkole miały prawo tylko
dzieci niemieckie. Zaraz po wojnie została wznowiona nauka na
przemian: w Gocanowie, Rusinowie i Tarnówku. Z uwagi na małą
liczbę uczniów szkoły w Tarnówku i Gocanowie rozwiązano, a
uczniowie zostali przeniesieni do Rusinowa.
W
1960 r. rozpoczęto rozbudowę szkoły. Obok starego budynku powstał
nowy, a tuż przy nim boisko szkolne. Przy budowie pomagali żołnierze
Kolejowej Jednostki Wojskowej w Inowrocławiu.
W 1969 r. została ukończona budowa szkoły. Otwarcie nowego budynku było bardzo uroczyste. Imprezie towarzyszyła orkiestra wojskowa i miejscowe władze. Dwa lata później dobudowano fragment budynku w głębi pałacu szkolnego. W takim kształcie szkoła przetrwała do dziś.
W 1969 r. została ukończona budowa szkoły. Otwarcie nowego budynku było bardzo uroczyste. Imprezie towarzyszyła orkiestra wojskowa i miejscowe władze. Dwa lata później dobudowano fragment budynku w głębi pałacu szkolnego. W takim kształcie szkoła przetrwała do dziś.
Pierwsze
wzmianki dotyczące popowskiej szkoły sięgają początków XIX
wieku, kiedy to istniały szkoły w Orpikowie i Popowie. W 1839 r.,
Józef
Trzciński ufundował szkołę w Ostrowie. Funkcjonowała ona przez
100 lat, do wybuchu II wojny światowej, na czas której zawiesiła
swoją działalność. 16 kwietnia 1945 r. wznowiono pracę w
powojennej rzeczywistości. Po trzech latach szkołę przeniesiono
częściowo do Popowa, gdzie kontynuowali naukę uczniowie klas V-VI,
a w rok później już klasy IV-VII. W roku szkolnym 1965/1966 doszło
do całkowitej likwidacji szkoły w Ostrowie. W 2007 r. Szkoła
Podstawowa w Popowie została zlikwidowana. Uczniowie i nauczyciele
zostali przeniesieni do Szkoły Podstawowej w Rusinowie.3
Patronat
Wojska Polskiego Szkoła w Rusinowie otrzymała 10 października 2009
r.
Niemcy
zamieszkiwali Rusinowo do 1945 r. Naturalne jest więc, że na
terenie wsi znajduje się ewangelicki cmentarz należący niegdyś do
parafii chełmieckiej (nal.
Do nieistniejącego
już kościoła ewangelickiego w Chełmcach, gmina Kruszwica). W
latach 70-tych, kiedy w Rusinowie prężnie rozwijało się rolnictwo
i działało Koło Rolnicze cmentarz był jeszcze w dobrej kondycji,
można było odczytać napisy na tablicach. Z przekazów uzyskanych
od starszych mieszkańców udało się ustalić, że grobów było
przynajmniej dwadzieścia, niektórzy podają liczbę czterdzieści.
Nazwiska niemieckich rodzin zamieszkujących Rusinowo: Lochner,
Parny, Hapke, Gellberg. Ich losy były związane z wsią i
cmentarzem. Wymienia się również nazwisko Noe. Na dokładniejszy
wykaz nazwisk trzeba jeszcze poczekać.4
Udało się ustalić położenie części mogił na obszarze
cmentarza ewangelickiego.5
Cmentarz
położony jest w pobliżu głównej drogi prowadzącej do wsi.
Powstał w drugiej połowie XIX w. należał do parafii w Chełmcach
istniejącej w drugiej połowie XIX w. Cmentarz ewangelicki w
Rusinowie zajmuje obszar około 0,26 ha i ma kształt prostokąta.
Cmentarz jest nieczynny, został zamknięty po zakończeniu II wojny
światowej. Na cmentarzu znajdują się głównie mogiły mieszkańców
Rusinowa niemieckiego pochodzenia. Obiekt otoczony był metalowym
płotem, również groby otoczone były metalowymi płotami. Niektóre
mogiły, jak największy z grobowców zbudowane były z czerwonej,
palonej cegły. Groby zostały rozebrane po wojnie, a budulec został
wykorzystany do budowy domostw w Rusinowie.
Akt notarialny 1922 r. zawarty w Rusinowie pomiędzy mieszkańcem wsi pochodzenia niemiecka, a polskim rolnikiem
Znani
mieszkańcy Rusinowa:
-
Kazimierz Szwarc – rolnik. Urodzony 25 lutego 1891 roku w Gocanowie koło Kruszwicy. Syn Walentego i Julianny z domu Kępskiej. Gospodarował w Rusinowie i tam też od 1922 roku pełnił urząd sołtysa. Był aktywnym członkiem Kółka Rolniczego w Chełmcach oraz członkiem Związku Osadników Rolnych. Zmarł 9 kwietnia 1962 roku w Rusinowie.6
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródła przekaz ustny mieszkańców, pozostałe w przypisach:
1http://kruszwicahistoria.blogspot.com/2016/01/historia-powiatu-kruszwickiego.html
2Narodowy
Spis Powszechny z marca 2011 r. GUS.
3Kronika
Szkoły Podstawowej im. Wojska Polskiego w Rusinowie.
4Badania
Nadgoplańskiego Towarzystwa Historycznego.
5Badania
zespołu NTH nakreślą dokładniejszy obraz cmentarza.
6http://kruszwicahistoria.blogspot.com/2016/06/kazimierz-szwarc-1891-1962.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz