Bruno
Józef Szafarkiewicz herbu Prus II, pochodził z Gocanowa, gmina
Kruszwica, powiat inowrocławski. Przyrodnik i pedagog urodził się
9 września 1821 r., zmarł w Poznaniu 27 lipca 1892 r.
Doktor
Uniwersytetu Huboldta w Berlinie Józef Szafarkiewicz, był
najstarszym synem Wawrzyńca (urodzonego w Starym Radziejewie w 1791
r. zm. 1863 r.) i Zofii Nepomucyny Francziszki z domu Mieczkowskiej
(herbu Zagłoba, ur. 1800 w Liszkowie, zm. 1863 r,) rodzina mieszkała
nad Gopłem pod Kruszwicą we wsi Gocanowo, później przeniosła się do Poznania. Józef Szafarkiewicz
uczęszczał do gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, studiował od
1841-1845 r. we Fryburgu Bruzgowijskim i w Berlinie historię
naturalną i matematykę, egzamin zakończył 20 października 1845
r. w Berlinie. Okres próbny odbył w Gimnazjum Marii Magdaleny w
Poznaniu 1845/46 r. Jego kariera związała się z Poznaniem, był
między innymi nauczycielem w św. szkole św. Michała, wyższym
nauczycielem w Szkole Realnej, gdzie został mianowany 16 kwietnia
1866 r. na stopień profesora. Żonaty był z Emilią z domu
Malinowską, zmarłą 2 kwietnia 1869 r., powtórnie ożenił się z
Ludwiką z Siemiątkowskich. Między 1870-1876 r. nauczał przyrody w
Wyższej Szkole Rolniczej w Żabikowie (od 1872 – Wyższa Szkoła
Rolnicza, od 1919 Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego,
dziś Akademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu):
działacz Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Profesor
Józef Szafarkiewicz był również redaktorem „Przeglądu
Poznańskiego” w 1848 r., a w 1862 r. po Antonim Rose objął
redakcję „Ziemianina”. Wydał także drukiem: „Stan rzeczy w
Wielkim Księstwie Poznańskim”, „Historia Naturalna” dla
szkół, „O łosiu przedpotopowym” rozprawa umieszczona w
programie Szkoły Realnej w Poznaniu 1863 r.
Według
Katalogu Biblioteki Raczyńskim prof. Józef Szafrakiewicz jest
autorem takich dzieł jak: „Tablice geologiczne Wielkiego Księstwa
Poznańskiego”, „Historia Naturalna dla szkół” z 60-ciu
drzeworytami – kurs I, „Historia Naturalna dla szkół” - kurs
II z 85 drzeworytami, „Stan rzeczy w Poznańskim” wyd. w 1848 r.
Zmarł
w Poznaniu 27 lipca 1892 r. Pogrzeb odbył się w parafii Farnej.
Jego dzieci z małżeństwa z Emilią (1824-1869): Stanisław
architekt (1853-1885), Anna (1854-1855), Kazimierz (1856-1856),
Adam-Nikodem (1860), Jadwiga nauczycielka i Aniela.
Tablica
nagrobna śp. Józefa Szafarkiewicza (fot. Jarosław Witek)
Opracowanie
Bartłomiej Grabowski, źródła:
-
Polski Słownik Biograficzny t. 46 s. 397: psb.33058.1
-
Polski Słownik Biograficzny t. 46 s. 399: psb.33059.2
-
Akt małżeński: Poznań św. Maria Magdalena, rok 1851, nr aktu 17
-
Akt małżeński: Poznań św. Maria Magdalena, rok 1871, nr aktu 96
-
Pogrzeb link: http://www.poznan.pl/mim/necropolis/
-
Indeks wg.: http://www.poznan.pl/mim/necropolis/
-
J. Szymański, Herbarz Średniowiecznego Rycerstwa Polskiego, Warszawa 1993, herb Prus II (fot. 2).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz