Czy wiecie, że na terenie Starego Rynku w Kruszwicy badacze natknęli się na ślady osadnictwa z około VI w. Co ciekawe, to właśnie na ten okres pisarze umieszczają legendę o Popielu.
Niewątpliwie rozwojowi osadnictwa w naszych okolicach sprzyjały odpowiednie warunki. W jeziorze nie brakowało ryb, ziemia była nadzwyczaj urodzajna, przez te tereny przebiegały szlaki handlowe, a jednym z największych bogactw były źródła solankowe.
Nie był to pierwszy gród. Badacze twierdzą, że już 4 tysiące lat temu istniała w Kruszwicy osada. Odkryto także wiele pozostałości po ludzkim bytowaniu już 8 tysięcy lat temu. U schyłku epoki brązu, z okresów Hallstatt C (700-550) i Hallstatt D (550-400 lat p.n.e.) osadnictwo na terenie nadgoplańskim przeżywało szczególny rozkwit.
Ludność miała swoje osiedla na wyspach jeziora Gopło. Podobne osady odkryto na obu wyspach – Ostrowie Rzępowskim i Zamkowym - dziś Półwysep Rzępowski. Chaty położone na Półwyspie były w kształcie czworoboków o wymiarach 3x3,5 metra, zbudowane z drewna sosnowego, dębowego, grabowego, olchowego, wiązowego, topolowego. Ulice miały szerokość 2,5 m. Osady pełniły funkcję obronną. Gród na Ostrowie Rzępowskim z około 500 lat p.n.e. istniał przeszło 100 lat. Otoczony był wałem drewniano-ziemnym, zbudowanym ze słupów drewnianych. W czasie najazdu Scytów gród został spalony.
Opracowanie Bartłomiej Grabowski, źródło Kruszwica Zarys Monograficzny, Toruń 1965; Informator archeologiczny, badania 1977-1980, t.9-16. Fot. archiwum Nadgoplańskiego Towarzystwa Historycznego, Osada wczesnośredniowieczna Biskupin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz