Zakłady wodociągowe znajdowały się w Tczaskach, około 5 km od miasta. Wodę czerpano z
murowanych artezyjskich studni, o średnicy 2,5 m. Doprowadzana była
przy pomocy pomp do wieży ciśnień, położonej w najwyższym
punkcie miasta.
Sieć
wodociągowa w Inowrocławiu miała łączną długość 40 km., w
wodę zaopatrywało się ponad tysiąc nieruchomości.
Zapotrzebowanie na wodę wynosiło 1 mil m3, z czego Żupa Solna
zużywała 300 tys m3, a Zakłady kąpielowe 30 tys m3. Fabryka sody
natomiast zużywała 50 ty m3.
W
mieście znajdowało się około 200 hydrantów na wypadek pożaru.
Woda była filtrowana i podlegała częściowej analizie chemicznej.
Długość kanalizacji wynosiła 18 km.
Oprac.
B. Grabowski, źródło: K. Kopeć, Ilustrowany
przewodnik po Inowrocławiu i Kujawach: (Kruszwica - Strzelno -
Trzemeszno - Mogilno – Pakość), Inowrocław 1933.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz