Obok pracy zawodowej pracował również społecznie. Był
długoletnim prezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego, członkiem Rady
Miejskiej, a od 1913 roku członkiem Magistratu i zastępcą
burmistrza.
Na przełomie lat 1918/1919 pełnił początkowo obowiązki
kontrolera niemieckiego burmistrza, a następnie został pierwszym
polskim burmistrzem miasta Kruszwicy. Członek Rady Ludowej w
Kruszwicy i Powiatowej Rady Ludowej w Strzelnie. Współorganizator
polskiej władzy administracyjnej na terenie miasta. Po I wojnie
światowej, jako członek Rady Miejskiej i Wydziału Powiatowego,
przyczynił się do rozwoju swojego miasta, a jako członek miejskiej
i powiatowej Rady Szkolnej przyczynił się również do
zorganizowania i rozwoju polskiego szkolnictwa.
Był prezesem zarządu miejskiego i sekretarzem zarządu powiatowego
Związku Obrony Kresów Zachodnich, prezesem Związku
Ludowo-Narodowego i członkiem Towarzystwa Powstańców i Wojaków.
Zmarł 13 lipca 1929 roku w Kruszwicy.
Opracowanie
Bartłomiej Grabowski, źródła:
-
Akta Starostwa Strzelińskiego sygn. 77 k. 9-16 Spis Związków i Towarzystw na terenie miasta Kruszwicy z 28.II.1924 r.
-
Akta Miasta Kruszwicy sygn. 597 Burmistrz do Wojewody z 1929 r.
-
Akta Starostwa Strzelińskiego sygn. 80 k. 279 Magistrat do Starostwa z 4.V.1921 r.
-
Śp. Roman Marcinkowski. W: Dziennik Kujawski nr 166 z 21.VII.1929 r.
-
Wacław Sołtysiak. Przyczynek do historii powstania wielkopolskiego 1918/1919 w Kruszwicy. Września 1936 r. (maszynopis) s. 2 i 3.
-
H. Łada, Wybitniejsi działacze organizacji rolniczych na Kujawach 1864-1939, Inowrocław 1984.
-
K. Hewner, Kolegiata śś. Piotra i Pawła w Kruszwicy, Świadek dziewięciu stuleci, Kruszwica 1998.
- Fot. Archiwum NTH, P. Bohonos - Wieża Kazimierzowska w Kruszwicy XIV w.
- Fot. ze zbiorów NTH, mogiła Marcinkowskich na cmentarzu kolegiackim w Kruszwicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz